Şeyh Muşerref b. Muslih-i Şîrâzî, hicrî 7/miladî 13. yüzyıl başlarında Şiraz’da dünyaya gelmiş, muhtemelen hicrî 694/miladî 1294’te yine Şiraz’da vefat etmiştir. Gençliğinde Bağdat’a giderek Nizamiye Medresesinde dinî ve edebî ilimler alanında öğrenim görmüş, daha sonra bir süre doğuda ve batıda seyahat etmiştir. Gezip gördüğü yerler arasında Irak, Şam, Hicaz, Mısır, Anadolu ve muhtemelen Hindistan vardır. 7/13. yüzyıl ortalarında Şiraz’a dönen ve eserlerini yazmaya koyulan Sa‘dî 655/1257 yılında Bostan’ı yazıp Atabek Ebu Bekr b. Sa‘d b. Zengî’ye takdim etmiştir. Bir yıl sonra da Gülistan’ı tamamlayıp Şehzade Sa‘d b. Ebu Bekr’e sunmuştur. Ömrünün sonlarında büyük ölçüde Şiraz’da ikamet eden Sa‘dî, kendi yaptırdığı zaviyede eser yazmak ve çevresindekileri irşat ederek günlerini geçirmiştir. Kendi zaviyesinde vefat eden Sa‘dî öldüğü ekânda toprağa verilmiştir.
Sa‘dî’nin mesnevi nazım şekliyle yazılmış Bostan ve nazımla karışık mensur eseri Gülistan dışında kaside, gazel, mesnevi, kıta ve rubailerden oluşan hacimli bir divanı vardır. Divanında az da olsa Arapça şiirleri de yer almaktadır. Onun Mecâlis-i Penc-gâne, Nasîhatu’l-Mulûk ve Risâle-i Akl u Işk gibi mensur risaleleri de vardır. Sa‘dî, İran edebiyatının hem şiirde hem de nesirde büyük ustalarındandır. Özellikle Gülistan, Osmanlı döneminde okullarda okutulmuştur. Tarih boyunca Bostan ve Gülistan’ın birçok Türkçe çevirisi yapılmıştır. Bu iki ölümsüz esere yazılan şerhler de kültür ve edebiyat tarihimiz açısından son derece önemlidir. Özellikle bazı Türkçe şerhler, dünyada Farsça da dâhil diğer dillerde yazılmış şerhlerin önüne geçmiştir.